ADVERTENTIE (ONLINE GESPOT…
)
Blauwe vamazone papegaaioorhoofd papegaai met geluid. Formaat: 14 cm.
Heeft u vragen over het artikel dan kunt u contact opnemen met onze klantenservice(0031 (0)72-xxxxx).
Kenmerken van Pluche blauwe voorhoofd papegaai : papegaai, blauwvoorhoofd papegaai, blauw voorhoofd papegaai, blauw voorhoofd vogel.
Huh? (redactie)
De uitdrukking ‘een prent krijgen’ wil in voetbaaltaal betekenen, een gele of rode kaart krijgen. Bijvoorbeeld: Robin van Persie moet tijdens de wedstrijd Nederland-Brazilie niet nog een prent krijgen, wil hij in straks de finale kunnen spelen.
Volgens de Dikke van Dale wordt met deze uitdrukking echter ook bedoeld: een pluim krijgen, geprezen worden. Dus dat is eigenlijk het tegenovergestelde. Eigenlijk is van Persie met een prent dus ook harstikke goed af (bij wijze van spreken natuurlijk). Daarnaast echter betekent een prent volgens Vaderlandsch’ dikste woordenboek ook: een stijf houterig vrouwspersoon ofwel een rare snijboon. De uitdrukking een prent krijgen heeft dus ook moeilijke kanten, want voor je het weet zit je met een slanke, maar stijve dame thuis. Wat zou dat opleveren? In ieder geval is het weer opletten bij NL-Brazilie vandaag. Wie weet vallen onze voetballers enorm in de prenten.
A
LMERE - In Almere is een archeologische vondst gedaan waarvan tot nu toe niemand weet wat het is. Het voorwerp is de meest bijzondere vondst in Almere van de de afgelopen tien jaar. De gemeente roept burgers op mee te denken over wat het voorwerp precies kan zijn. Dat heeft de gemeente donderdag bekendgemaakt. Enkele reacties tot nu toe:
“Het lijkt eerder op een driekops-klopboor. Mijn man heeft er ook zo een in de garage liggen,” Anja R. Roosendaal
” Ik denk wel dat het een wc-bril is, maar dan zo eentje die je over een gat in de grond kunt leggen, maar niet inklappen. Maar dat zie je ook wel, want hij lag ook in de grond…” Henk Jan Spaander, Tuindorp
” Dit was een deel van een fornuis, een Frankisch fornuis, waar je je pan in kunt hangen, mijn voorouders hadden er ook zo eentje kan mijn moeder zich nog (86!) herinneren, maar zij kon de foto niet meer goed zien door hevige staar,” H. Trompenaars, Wissel
” Ik ben psycholoog en dit is volgens mij gewoon een wc-bril!” Annemarie Pronk, Limburg
” Waarom moet iedereen altijd alles zo nodig weer analyseren, waarom kunnen dingen niet gewoon geaccepteerd worden zoals ze zijn, daar baal ik nou zo van altijd,…” Harriette van Lippe-Biesterfeld, Amerongen
” Wat maakt het uit wat het is, zitten doe je er toch niet op,” Gijs Jan van Brakelhorst, Alkmaar
“Ik denk niet dat het een wc-bril is, wat je wel kunt doen is het schoonmaken met ossegalzeep, dat werkt bij mij altijd heel goed,” Mevr. S. Peers uit Langweerd
Heeft u zelf ideeen? Zend dan nu uw reactie in!!
Joran van der Sloot vecht volgens de pers de rechter in Peru aan. Volgens de advocaat zal zijn client ook doorvechten. Ik weet niet wat het is, maar dat ‘vechten’ stoort mij een beetje. Het doet mij denken aan James Bond, die met behulp van allerlei partijen de Russen alsnog verslaat. Ook al is hij zelf ook geen lieverdje. Joran krijgt namelijk volgens dezelfde pers ook ‘huwelijksaanzoeken’ en wordt op zijn allerheldhaftigs geciteerd: “ik had hier helemaal niet hoeven zitten”. Zijn advocaat vecht ook mee. Samen strijden ze tegen de rechtbank in Peru. Volgens de kranten gaan ze steeds hogerop. Nu gaan ze weer naar de hoogste rechtbank in Costa Rica. Volgens mij moet iedereen straks met de fuzuela naar Peru en dan zijn of haar favoriete partij aanmoedigen. In plaats van de ondergang te tonen van een lafhartige paniekvogel, worden we nu taalkundig opgeruid tot een hoopvol einde, waar Joran dan van kan zeggen: Never Say Never. Zo lezen we dan morgen: “Joran accepteert rol in James Bond Film, maar niet voor minder dan 25 miljoen’ en dan klappen we. En dan krijgt hij het. Ik vind de foto al heel goed passen op de poster niet? Een soort lieve boef.
Lieve Maureen,
Nog steeds niet gelikt, sorry, ik had telkens geen gaatje, maar volgende week ben je de eerste die ik afwerk (van mijn lijstje)
Groetjes
Marijke
Uit: een emailtje
Ga je Googlen dan vind je vakanties voor waterratten, voor levensgenieters, voor waaghalzen, en voor paardenfans, maar ook vakanties voor verstandelijk gehandicapten, voor autisten, voor jou en je kat, vakanties voor de zintuigen (die willen ook wel es een keer zonder jou), vakanties voor eenzaam-en-allenigen, vakanties voor stellen, vakanties voor mensen die precies 55 jaar zijn, en vakanties voor mensen die dat niet zijn. Ook heb je vakanties voor natuurkwijlers en voor zeldzame libelle-spotters. Je hebt vakanties voor glutenvrije mensen en vakanties voor genieten van je suikerspiegel. Ook heb je vakanties waarbij je telkens met een heleboel anderen moet wandelen, die de hele tijd jouw tas meenemen en dan boos worden als jij die terug wilt pakken, ofwel een trektocht.
Het allermoeilijkste zijn de vakanties voor minima. Minima hebben geen geld voor vakantie dus de gemeente biedt dan iets aan. Vakanties voor minima vallen vaak tegen. Zo verwachten ze vaak Center Parcs, maar ze zitten natuurlijk in een blokhut bij Waddinxveen. Dat valt dan tegen. Of ze hebben vakantie met allemaal andere minima, waardoor het niet echt vakantie is, maar eerder keihard werken voor je rust. Vakanties voor minima zijn een beetje een lastig type vakantie. Niemand voelt zich er echt heel vrolijk onder. Kan je het je voorstellen? Zit je in de bus, lees je net iets over de rijken van Nederland in de Prive, over de vakanties van Alexander en Maxima. Zit jij daar op vakantie met die Prive als minima, te balen met andere minima. Is dat nou wel echt zorgeloos genieten?
Het Socratisch gesprek is een poging door systematisch overleg een gemeenschappelijk antwoord op een fundamentele vraag te vinden. Het gaat daarbij niet om louter theoretische vragen, maar om vragen die voortkomen uit concrete, voor iedere deelnemer toegankelijke ervaringen. Bijvoorbeeld. Jan wenst het begrip HONGER te onderzoeken. Waarop Piet vraagt naar een concrete ervaring van Jan. Dus Jan zegt: “Ik ervoer zojuist een spanning in de maagstreek en ik dacht hee, volgens mij heb ik honger.” Waarop Piet zegt:”Laten we nog meer ervaringen onderzoeken, en de beste eruit nemen.” Waarop Jan zegt: “Ja, dat was afgelopen woensdag toen ik thuis zat te werken en zo’n ontzettende trek in eten kreeg, dat ik maar liefst drie koffiekoeken heb genomen, die ik bijna heel heb doorgeslikt, en daarna ging er nog een boterham met dikke leverkaas achteraan.” Waarop Piet zegt, “Ja maar Jan, dat is geen honger, dat is lekkere trek. Honger heb je als je al dagenlang niets hebt gehad en je dus niet meer weet waar je het zoeken moet van de hoofdpijn en een blauwe waas voor de ogen hebt.” Waarop Jan zegt: “Hoe weet jij dat nou, wat ik voelde. Ik zeg jou, dat wat ik woensdagochtend voelde, datwas honger. Dat weet ik zeker. Ik was er toch zeker zelf bij.” Waarop Piet zegt: “Wat ben jij toch een betweter Jan.” Waarop Jan Piet een eikel noemt. Waarop Piet Jan aan begint te duwen en hem een labbekakkerige klerelijer noemt. Waarop Jan Piet uiteindelijk een klap geeft en Piet naast de stoel belandt. Waarop Jan blind van drift Piet een biertje toegooit en roept: “Geen wonder dat jij nooit publiceert!” Waarop Piet huilend zegt: “Jij hebt gelijk Jan” Waarop er consensus is bereikt en er in volle overeenstemming een einde komt aan het Socratische gesprek.
Wilt u dat ook meemaken: Op Socratisch Cafe gaan kan onder andere in Amsterdam, Utrecht, Meersen en dergelijke steden. U kunt via internet van alles vinden over de manier van gesprekken voeren en dialogen houden door Socratisch Cafe Nederland in te typen. 21 Juli is er weer een kans in Meerssen.
Lieve Maureen,
Hartelijk dak voor je aanmelding, ik neem zo spoedig mogelijk kontkat met je op,
heb nu haast,
vrgr Marijke
Uit: een emailtje
Wanneer je op een feestje staat en je weet niets te zeggen, kun je het altijd nog redden door iets op te merken over de aanwezige honden of katten van de heer of vrouwe des huizes. Zo kun je bijvoorbeeld door het onderwerp DIER te bespreken, onmiddellijk een gevoelige snaar raken. “Wij hadden vroeger een hond, maar die is helaas tien jaar geleden overreden..” is een hele goede. Voor je het weet zit je in een emotioneel gesprek over het omgaan met onmacht en menselijke wanhoop. Je kunt ook je kans grijpen om het thuisfront even flink af te kammen en daarmee goed stoom af te blazen: “Ja, ik hou wel van honden maar mijn…(vul in, man, vrouw, poes, kind) niet, dus hebben wij geen hond” en dan kan het zijn dat je iemand succesvol mededogen laat oefenen, voor deze afschuwelijke en oneerlijke situatie. Je kunt het onderwerp dieren ook aangrijpen om je juist heel onverschillig te kunnen presenteren en welhaast s t o e r . Dat doe je door met een berispende blik naar de enthousiast, kwispelende pup kijken van de gastvrouw te kijken en dan te zeggen: “Het is natuurlijk wel leuk zo’n lange staart,’ maar als hij straks groter wordt en je servies staat op tafel, dan gaat het natuurlijk helemaal mis…’ En dan heb je meteen iedereen mee.
Ben je op een feestje met mensen die hetzelfde beroep uitvoeren zoals muzikanten, dan maak je kans op een fikse dosis vakjargonhumor. “Maar wat ik had gedaan haha…ik maakte de omkering niet in de tweede terts maar ik sprong erin zeg maar, en toen moest ik de fuga nog…” Waarop nummer twee dan al helemaal in een deuk ligt. Of iemand is arts en vertelt een verhaal over een appendicitis acuta en hoe wonderlijk dat was, want ze dachten dat het paralysis hypotralalala was en wij maar antibiotica geven en denken waarom werkt het niet, en haha, het moest natuurlijk fygenilium ferum serum zijn. Het leukste is dan nog als het met eeen goois accent gebeurt. Dus een echte argts, geen arts. Of een spesi-jaliszt. (sjiek uitspreken)