Minister Alexander Pechtold beantwoordde vrijdagavond kritiek van VVD-coryfee Hans Wiegel
droogjes met:
“Gelukkig heeft hij van verzekeringen meer verstand.” Daarmee
verwees hij naar Wiegels positie bij het College van
Zorgverzekeraars, maar ook naar een reclamecampagne van
verzekeringsmaatschappij Victoria Vesta in de jaren ’80 en ’90. Een
verzekeringsagent verrichtte allerlei heldendaden, om tenslotte te
zeggen: “Nou, gelukkig heb ik meer verstand van verzekeren.”
In de dagelijkse omgangstaal wordt
vaker naar reclames verwezen. Begin jaren ’70 riepen kinderen, als ze
het niet eens waren met het eten: “Ik ga bij Japie King Corn eten.”
Kwam je begin jaren ’80 ergens op een minder leuk feestje binnen,
mompelde je tegen je vrouw: “Als ze geen Hoppe hebben, dan ga ik
naar huis.” Was het feestje te heftig en ging je naar huis, dan
vroeg je: “Schat, staat de Bokma koud?”
Eens reed ik met een oudere Rotterdammer mee naar zijn geboortestad. Ik zag een afslag naar een wijk van de Maasstad. Charlois stond er op. "Sjieke naam", zei ik. "Sjarlwah!" 
De jongerenorganisatie van de Christenunie heeft Hans Wiegel benoemd tot ‘heiden van het jaar’. Daar is deze onderkoning van de VVD niet onverdeeld gelukkig mee, zegt hij tegen het christelijke 
Een ‘Hollender’
"Mijnheer, heeft u iets aan te geven?" vraagt de douanebeambte op Schiphol. "Ik wil een inbraak in mijn auto aangeven", zegt de arme automobilist die moet uitkijken naar een nieuwe radio. "Met uw knipperlicht geeft u aan welke kant u op moet", staat er in mijn theorieboek voor mijn rijexamen. En verderop: "Met dit armgebaar geeft de agent aan dat u door kunt rijden".
Is het ‘Zie je het meisje dat
Toen ik klein was,
Wat is de overeenkomst tussen een