Categorie: "e-taal"

Philips Free Speech 2000

Gisteren kreeg ik een boekje in handen van schrijver en cultuurfilosoof Arjen Van Lith, getiteld Geluk in de Ruimte, een serie gedichten die voortkomen uit het inspreken van Vlaamse en Nederlandse poezie, gedicteerd aan een computer. De computer heeft met het programma Philips Free Speech, een spraakherkenningsprogramma, enkele van vaderlandsch mooiste gedichten getransformeerd tot verassende interpretaties. Een voorbeeld, Haar Prooi (1976) van Adriaan Roland Holst:

Hij wist geen weg meer in het leven

dan naar de laatste kuil

Het zoeken had hij opgegeven

Zijn schoenen waren oud en vuil

geworden van het moeizaam stromplen door de drek van zijn levenspad

Dit werd na het gebruik van het spraakherkenninsprogramma het volgende gedicht: Haar Pooier van Arjan Roman Hoogst.

Hij wist hij werd meer in het leven

Dollar laatste telg

Het zoeken hij opgegeven

schoenen waar de oude vrouw…

geworden van het moeizaam strompelend vertrek van verleden spot

Prachtig toch? Zoals de maker/schrijver Van Lith al stelde: Kunst is gecultiveerd onbegrip (Uit: Geluk in de Ruimte, dichtbundel)

Vrolijke hoogachtend

Soms lees ik onderaan een e-mail zoiets als ‘zonnige groet, Marijke’ of ‘lieve lente-groet Angelique’. Dit is niet alleen bedoeld om vriendelijk te zijn maar ook bedoeld om mij iets toe te wensen in de trant van ‘fijne dag’. Ik vraag mij af of dit ontstaat omdat e-mail nu eenmaal een persoonlijk, vaak vlot, gefabriceerd tekstje is waarbij je de formele hoogachtends en geachte’s achterwege kunt laten. Zo krijg je door e-mailen hele persoonlijke taal.

Het zou best kunnen dat formele brieven die men per e-mail stuurt ook gaan veranderen. Zo krijg ik wel eens afwijzingen voor sollicitaties in mijn inbox. Daar staat dan van alles naars in, maar er wordt vaak wel gepoogd om nog iets van de afwijzing te maken met ‘veel succes met uw verdere carriere’. Uiteraard is dit een beetje een flauwe zin. Als ze namelijk echt wilden dat ik succesvol word, hadden ze me wel aangenomen. Zo kreeg ik laatst aandrang om daar ook een beetje flauw op te reageren. Zoiets van; Geachte mevr. X, ondanks dat u niet wezenlijk bijdraagt aan het succes van mijn carriere en u werkelijk geen idee heeft wat voor talent, inzet, en gezelligheid u laat lopen, wens ik u ook veel succes met het vinden van een nieuwe kandidaat. En dan, enigszins die gemotiveerde en oprecht gemeende persoon uitdrukkend,…’Vrolijke hoogachtend, Maureen Kamphuis.’ En? Klinkt het?

Moedertaal II

SMS berichten ontvangen via mijn I-Phone

28 mei 2010   16:49               (leeg)

28 mei 2010   16:50               Mnmzo

28 mei 2010   16:55                goed he, je moeder

28 mei 2010   16:55               (leeg)

(verzonden) 28 mei 2010 16:57            Het gaat heel goed! gr. Maureen

28 mei 2010 17:01                (leeg)

28 mei 2010 17:02               (daag, mma)

Het gaat steeds beter met de sms-vaardigheden van mijn moeder. Niet alleen komt er elke paar uur wel een bericht binnen, sommige zijn ook al niet meer leeg. Wederzijdse complimenten, geintjes, groeten, we zijn al op hoog tempo en niveau bezig. Ik denk dan ook dat ze een enorme inhaalslag gaat maken en dat het binnenkort bij mij in de inbox echt hozen is. De berichten stromen dan de inbox in. Ik ontdek dus van alles over mijn moeder. Zo heeft ze een hoge drijf. Het is zeg maar een vrouw van kleine knopjes en grote sprongen.

moedertaal

SMS bericht 18 mei 2010, 15.30u:                    ‘abvrtttk’

SMS bericht 18 mei 2010, 15.31u:                     (leeg)

SMS bericht 18 mei 2010, 15.31u:                    ‘groet  jes  je moeder’

Het is zover. Mijn moeder heeft het in de vingers. Behalve mijn voice mail op veel te luide toon inspreken omdat ik ‘best wel hoor wat ze zegt ook al beweer ik dat het een bandje is dat automatisch afspeelt,’ kan ze nu ook een sms-bericht naar me sturen. Nou ja eentje;  er komen er telkens drie achter elkaar, in een volstrekt nieuwe zelf uitgevonden taal. Volgens mijn moeder later aan de telefoon; ‘Omdat het zulke kleine knopjes zijn he, je ziet ze bijna niet.’

Er komen ook af en toe een paar lege. Zelfs na veel samen te hebben geoefend, (nee, dat is je OUTBOX, terug, ga terug)  is er nog geen uitzicht op een paar echte woorden. Het blijft tot nu toe nog bij  ‘grzztvt’ en ‘abvrttk’ of ‘hoiij k moe der’, duidelijk bedoeld om de groeten te doen, een fijne Pinksteren te wensen, en ook nog te melden dat tante Annie heerlijke koffie had geschonken vandaag. Merkwaardig genoeg volstrekt begrijpelijk. Ik hoef maar tussen de letters door te lezen en het wordt mij duidelijk wat er bedoeld wordt. Het blijft natuurlijk je moedertaal.