Een ‘Hollender’
(lees: niet-door-en-door-Limburger) die carnaval viert in een stad
als Maastricht stuit nogal eens op taalbarrières. Ten eerste
dacht hij dat het feest Carnaval heette. Maar de ‘Sjengen’, zoals
Maastrichtenaren ook wel heten, noemen het Vastelaovend. Een gesprek
met een Sjeng loop vaak moeilijk. Maastrichts is namelijk lastig te
verstaan als de spreker al twaalf pèlskes achter de
kiezen heeft en op een paar meter afstand een Zaatte Hermenie
staat te toeteren.
Hoe overleeft een
Hollender tussen de Sjengen? Ten eerste kun je doen of je het dialect
spreekt. Dé openingszin in het Mestreechs is “Enne?”
Die werkt altijd. Enne? Kan vanalles betekenen: Hoe is het?
Lukt het? Wat zegt u? Vindt u het leuk hier? De Maastrichtenaar zal
antwoorden: “Jahaoh. Aoch enne?” Aoch betekent ‘ook’. U
antwoordt dan: “Jajááh.” Smalltalk op zijn
Maastrichts.
Is het u gelukt?
Gefeliciteerd, u heeft een conversatie in het Maastrichts afgelegd
met een inboorling. Een leuk gesprekje. Met een beetje geluk zegt de
vriendelijke, licht beschonken Sjeng: “Pèlske?” Dan hoort
u er echt bij. Zellige vastelaovend!
Interesse in een cursus Maastrichts?
Lees ook:Vies woord: vösj
Lees ook:Carnaval
Lees ook:Leuk is niet leuk
Lees ook:Nieuw tv-boekenprogramma Kanaal Z
Lees ook:Antwerps voor beginners