Guy Deutscher is een onderzoeker aan de Universiteit van Manchester. Over een maand komt zijn nieuwste boek uit getiteld “Through the Language Glass: Why the World Looks Different in Other Languages,” bij uitgever Metropolitan Books. Deutscher behandelt in zijn boek de kwestie dat taal en ook grammatica de sprekers verplicht aan bepaalde dingen te denken. De bekende grap ‘denk niet aan een gele citroen’ is daar een voorbeeld van. Zodra iemand dat zegt, denkt de luisteraar aan een gele citroen. Zo verplicht de franse taal de spreker om het geslacht van een woord te noemen, waardoor de luisteraar gaat leren opletten op feminiene of masculiene woorden. In het Engels is het veel minder onthullend. Een zinnetje als: gisteren zag ik mijn buurvrouw geeft meteen meer informatie dan een zinnetje als ‘I saw my neighbour yesterday…’ Zoals Benjamin Whorff beweerde dat ons brein voor het denken aan iets, afhankelijk is van taal, zo is dit onderzoek meer gericht op het idee dat taal ons verplicht over bepaalde dingen te denken…
Lees ook:Engels leren in de creches van Peking
Lees ook:Droom een vreemde taal
Lees ook:‘Begrijp je wat ik bedoel?’
Lees ook:Alle talen komen uit het Nederlands
Lees ook:VMBO’ers schrijven straks alleen sms-taal