Wie bang is voor clowns, lijdt aan coulrofobie. Het woord komt uit het Grieks, waar het woord kolobatheron verwijst naar iemand op stelten. Iemand op stelten is natuurlijk niet altijd een clown, en een clown staat niet vaak op stelten, maar het verband is ook eigenlijk niet zo belangrijk. Belangrijker is om zonder een spier te vertrekken die rode neus, die met zwarte kruizen bewerkte oogleden en die uitgesproken scheve grimas te kunnen aanzien. Vooral weinig succesvolle clowns zijn een beetje afschrikwekkend. Zo kwam ik onlangs op een festival een ongeschminkte mannelijke acteur tegen, die alleen maar op campings optrad met een soort van kaal circusje. Hoewel zonder make up, zag ik meteen dat hij die vreemde clownesque grimas trok, ook terwijl het nog gewoon dinsdagmiddag 3 uur was. Hij zei: ” Vanavond speel ik een acrobaat’ waarop ik zei: “Wat gek, ik denk telkens dat jij vanavond een clown speelt…” Toen trok hij die enge grimas en zei: “Dat klopt, ik BEN ook een clown, maar bij gebrek aan personeel speel ik circusdirecteur en acrobaat…” Bij het noemen van het woord CLOWN, zag ik die clownsogen natuurlijk alweer oplichten. En hij trok zijn hoofd ook schuin. ‘Acrobaat,’ dacht ik, ‘wat moet dat worden?’ Dus ik antwoordde: “O ja, maar het is Bassie OF Adriaan, niet allebei natuurlijk.” Hij maakte natuurlijk meteen dat hij wegkwam na die woorden, en ik natuurlijk ook, want het was volgens mij helemaal raak. Ik leed een ogenblik aan acute coulrofobie. Maar volgens mij had hij zelf ook enorm de griebels. Waarschijnlijk was hij autocoulrofoob.
Lees ook:‘C.q.’ is slechts een smurfwoord
Lees ook:Woordenboekspel
Lees ook:Eenman sleger
Lees ook:Radio 430
Lees ook:Vies woord: broodje bal